Açlık Oyunları: Kuşların ve Yılanların Şarkısı (2023)

Hayal kırıklığına uğrattı, utanç verici.

Hareketler çok doğal olmayacak kadar hızlı ilerliyor ve açıkça 3 saatlik bir filmi sıkıştırıp, hatta işkence ederek bir araya getirilmiş gibi görünüyor, böylece hiçbir karakterin duygusal karmaşıklığını iletemiyor ya da onlarla bağlantı kuramıyoruz. Sonuç olarak, oldukça sıkıcı bir film. Keyifli hale getirmek için zamanı olmadığı gibi, sağlam bir arka plan sunacak kadar çok bağlama sahip olduğu hissi uyandırıyor. Bazı heyecanlı bölümler olsa da, bunun sadece Suzanne Collins'in yazısına atfedilebileceğini düşünüyorum; yönetmenlerin ağırlıklı olarak zaten yazılmış olan hikayeye güvendiklerine inanıyorum. Rachel'in aşırıya kaçan çene oyunu, bunu hem sıkıcı bir seyir haline getirdi hem de zor bir izlenim bıraktı. Lucy Gray, bir tür manik pixie dream girl oldu - sinemanın artık daha farkındalık sahibi olması gerektiğini düşünmüştüm. Daralt